Day: २५ बैशाख २०८०, सोमबार १७:२०

रमेश प्रभात माटो, पानी र हावाबस् यत्ति होमेरो जीवन कथा ! म माटो हुँफैलिएको छु जगतभरिफालिएको छु आगतभरिकोही आउँछन्खन्छन् र खोस्रन्छन्भेटिएको कन्दमूल बटुल्छन्र रोप्छन्केही थान ताजा बिउहरूम ती बिउहरूमाभरिदिन्छु आफ्नो प्राणर हुर्काउँछु एउटा जीवनफुलाउँछु आफ्नो यौवनर फलाउँछु रङ्गीन भविष्य ! म पानी हुँजमेको छु पोखरीभरिबगेको छु नदीभरिपोखिएर तिम्रो आँखाको डिलबाटफैलिएको छु ब्रम्हाण्डभरिमेरो फैलावटरोक्ने कोही छैनमेरो तागतछेक्ने कोही छैनतर पनिकाकाकुल छु स्वयम्समुद्रको छेउमा उभिएकोप्यासी मनुवा जस्तै म हावा हुँभरिएको छु तिम्रो तनभरिछरिएको छु गगनभरिमलाई धारण गरेरतिमी तिमी भएका छौर तिम्रो धर्तीहराभरा भएको छके मबिनातिम्रो अस्तित्व सम्भव छ ? यो सारा सृष्टिआत्मकथा…

 985 total views